فتوسيستم ( Photosystem )
درون غشاي تيلاكوئيد مجموعههاي گيرندهي نوري وجود دارد كه از تعدادي پروتئين، مولكولهاي كلروفيل، كاروتنوئيدها و ساير رنگيزههاي كمكي ساخته شدهاند. اين مجموعهها را فتوسيستم مينامند.
دو نوع مولكول كلروفيل a در اين فتوسيستمها شناخته شده است. يك نوع كلروفيل a كه حداكثر جذب نوري آن در طول موج 700 نانومتر است (P700) و نوع ديگر كلروفيل a كه حداكثر جذب نوري آن در 680 نانومتر است (P680). مجموعهي گيرندهاي كه كلروفيل P700 دارد، فتوسيستم I و مجموعهي گيرندهاي كه كلروفيل P680 دارد، فتوسيستم II نام دارد.
توليد ATP در واكنشهاي نوري فتوسنتز
در واكنشهاي نوري ابتدا فتوسيستم II فعال ميشود. الكترونهاي برانگيخته از فتوسيستم II وارد زنجيرهي انتقال الكترون ميشوند.
يكي از اجزاي اين زنجيره يك پمپ غشايي پروتئيني است. الكترونهاي برانگيخته هنگام عبور از اين پمپ مقداري از انرژي خود را از دست ميدهند. پمپ غشايي با استفاده از اين انرژي يونهاي هيدروژن (+H) را از استروما به فضاي داخل تيلاكوئيد ميفرستد؛ اين يونهاي هيدروژن و يونهاي هيدروژن حاصل از تجزيهي آب سبب ميشوند كه pH فضاي درون تيلاكوئيد تا حدود 5 كاهش يابد و اين درحالي است كه pH استروما حدود 8 است. در نتيجهي اين شيب غلظت، يونهاي هيدروژن از طريق پروتئينهايي در غشاي تيلاكوئيد، از فضاي درون تيلاكوئيد خارج و وارد استروما ميشوند. اين پروتئينها علاوه بر آن كه كانال يوني هستند عمل آنزيمي نيز دارند، بهطوري كه هنگام عبور دادن يونهاي هيدروژن از بخش كانال خود با افزودن گروه فسفات به ADP، مولكول پر انرژي ATP را ميسازند.