مرجع تخصصی آب و فاضلاب

لاگون هوادهي:

لاگون هوادهي متشكل از يك بركه با ديواره خاكي و هوادهي مصنوعي، مجهز به هواده هاي شناور است. بعد از اين لاگون يك استخر ته نشيني يا بركه تثبيت اختياري قرار دارد كه به عنوان زلال ساز نهايي عمل مي كند.  جامدات بيولوژيكي توليد شده در لاگون هوادهي بوسيله استخر ته نشيني يا بركه تثبيت جداسازي مي شوند. استخر ته نشيني معمولاً بتني و مجهز به چنگك هاي مكانيكي لجن است تا برداشت لجن بصورتمداوم باشد. اگر بركه تثبيت بكار برده شود، جامدات بيولوژيكي در كف ته نشين شده و تجزيه بي هوازي روي مي دهد. بركه بطور متناوب، معمولاً هر دو يا سه سال يكبار تخليه و مواد جامد هضم شده دفن بهداشتي مي شود. فرآيند لاگون هوادهي ذاتاً يك فرآيند لجن فعال بدون برگشت است كه معمولاً غلظت مواد جامد بيولوژيكي آن در حدود 200 تا mg/l 500 مي باشد. لاگون هاي هوادهي بطور وسيعي در تصفيه فاضلاب صنعتي بكار برده مي شوند زيرا بسيار كم هزينه تر از لجن فعال مي باشد. در عين حال به زمين بيشتري نياز دارند كه بايد مورد توجه قرار گيرد. غالباً، فرآيند تصفيه فاضلاب صنعتي در ابتدا سيستم يركه تثبيت است و با افزايش بارگذاري، هوادهي مصنوعي به آن اضافه مي شود تا بركه به لاگون هاي هوادهي تبديل شوند.

لاگون هاي هوادهي را بسته به پروفيل اكسيژن محلول به لاگون هاي هوازي يا اختياري دسته بندي كرد. در لاگون هاي هوازي، در كل عمق بركه اكسيژن محلول وجود دارد و اختلاط نيز بمنظور معلق نگه داشتن مواد جامد بيولوژيكي كافي است. در لاگون هوادهي، زلال سازي نهايي توسط يك حوض ته نشيني يا بركه تثبيت اختياري تأمين مي شود. لاگون اختياري در اعماق فوقاني خود داراي اكسيژن محلول استع و در اعماق پايين هيچ اكسيژن محلول ندارد. در لاگون اختياري ميزان اختلاط براي معلق نكه داشتن تمامي مواد جامد بيولوژيكي كافي نبوده و تجزيه و تلاشي مواد جامد در كف لاگون بوقوع مي پيوندد. اين مواد جامد تحت تجزيه بي هوازي قرار گرفته و در فواصل زماني چندين سال تخليه مي شوند. لاگون اختياري معمولاً داراي زلال ساز نهايي نمي باشد به جز آنچه كه در خود لاگون هوادهي روي مي دهد. در نتيجه، ميزان مواد جامد موجود در خروجي اغلب تعيين كننده نوع استفاده از آنهاست.

مرجع تخصصی آب و فاضلاب

 لاگون هوادهي:

لاگون هوادهي متشكل از يك بركه با ديواره خاكي و هوادهي مصنوعي، مجهز به هواده هاي شناور است. بعد از اين لاگون يك استخر ته نشيني يا بركه تثبيت اختياري قرار دارد كه به عنوان زلال ساز نهايي عمل مي كند.  جامدات بيولوژيكي توليد شده در لاگون هوادهي بوسيله استخر ته نشيني يا بركه تثبيت جداسازي مي شوند. استخر ته نشيني معمولاً بتني و مجهز به چنگك هاي مكانيكي لجن است تا برداشت لجن بصورتمداوم باشد. اگر بركه تثبيت بكار برده شود، جامدات بيولوژيكي در كف ته نشين شده و تجزيه بي هوازي روي مي دهد. بركه بطور متناوب، معمولاً هر دو يا سه سال يكبار تخليه و مواد جامد هضم شده دفن بهداشتي مي شود. فرآيند لاگون هوادهي ذاتاً يك فرآيند لجن فعال بدون برگشت است كه معمولاً غلظت مواد جامد بيولوژيكي آن در حدود 200 تا mg/l 500 مي باشد. لاگون هاي هوادهي بطور وسيعي در تصفيه فاضلاب صنعتي بكار برده مي شوند زيرا بسيار كم هزينه تر از لجن فعال مي باشد. در عين حال به زمين بيشتري نياز دارند كه بايد مورد توجه قرار گيرد. غالباً، فرآيند تصفيه فاضلاب صنعتي در ابتدا سيستم يركه تثبيت است و با افزايش بارگذاري، هوادهي مصنوعي به آن اضافه مي شود تا بركه به لاگون هاي هوادهي تبديل شوند.

مرجع تخصصی آب و فاضلاب