تصفیه بیولوژیک فاضلاب
انواع تصفیه بیولوژیک فاضلاب، واحدها، روشها، محاسبات، ساخت و شیوه اجرا
۱. انواع روشهای تصفیه بیولوژیکی
تصفیه بیولوژیکی از میکروارگانیسمها برای تجزیه مواد آلی فاضلاب استفاده میکند. روشهای اصلی عبارتند از:
۱.۱. سیستم لجن فعال (Activated Sludge Process):
مکانیسم: هوادهی فاضلاب همراه با مخلوط میکروارگانیسمها (لجن فعال) برای تجزیه مواد آلی.
واحدها:
مخزن هوادهی (Aeration Tank): تزریق اکسیژن و مخلوطسازی.
حوضچه تهنشینی ثانویه (Secondary Clarifier): جداسازی لجن از آب تصفیهشده.
بازگردش لجن (Return Activated Sludge): بازگرداندن بخشی از لجن به مخزن هوادهی.
۱.۲. راکتور بیوفیلمی (Biofilm Reactors):
مکانیسم: رشد میکروارگانیسمها بر روی سطح بستر (مثل سنگ، پلاستیک یا رسانههای مصنوعی).
انواع:
فیلترهای چکنده (Trickling Filters): پاشش فاضلاب بر روی بستر سنگی یا پلاستیکی.
راکتور بیولوژیکی با بستر متحرک (MBBR): استفاده از رسانههای شناور در مخزن هوادهی.
راکتور بیوفیلم غشایی (MBBR Hybrid): ترکیب بیوفیلم و لجن فعال.
۱.۳. لاگونهای هوازی و بیهوازی (Aerobic & Anaerobic Lagoons):
هوازی: استفاده از اکسیژن طبیعی یا مکانیکی برای تجزیه مواد آلی.
بیهوازی: تجزیه مواد آلی در غیاب اکسیژن و تولید بیوگاز (متان).
۱.۴. سیستمهای رشد چسبیده (Attached Growth Systems):
مثال: فیلترهای بیولوژیکی چرخان (RBC) یا بسترهای ثابت.
۲. محاسبات کلیدی
۲.۱. سیستم لجن فعال
زمان ماند هیدرولیکی (HRT):
HRT=V/QV: حجم مخزن هوادهی (m³)، QQ: دبی فاضلاب (m³/day).
زمان ماند سلولی (SRT):
SRT=(V×X)/(Qw×Xw)X: غلظت لجن در مخزن هوادهی (mg/L)، QwQw: دبی تخلیه لجن (m³/day).
بارگذاری آلی (F/M Ratio):
(F/M=(Q×S)/(V×XS0: BOD ورودی (mg/L).
نیاز اکسیژن (OUR):
OUR=Q×(S0−Se)×1.42 (kg O₂/day)
۲.۲. فیلتر چکنده
بارگذاری هیدرولیکی (HLR):
HLR=Q/A (m³/m²/day)A: سطح فیلتر (m²).
بارگذاری آلی (OLR):
OLR=(Q×S0)/A (kg BOD/m²/day).
۲.۳. لاگون بیهوازی
زمان ماند (HRT): ۲۰–۵۰ روز.
بارگذاری آلی (OLR): ۱–۵ kg COD/m³/day.
۳. ساخت و تجهیزات
۳.۱. سیستم لجن فعال
مخزن هوادهی:
جنس: بتن مسلح یا فولاد ضدزنگ.
هوادهها: دیفیوزرهای حباب ریز (Fine Bubble) یا هوادههای سطحی.
حوضچه تهنشینی:
اسکریپر لجن: سیستم مکانیکی برای جمعآوری لجن.
پمپها: انتقال لجن بازگردشی و مازاد.
۳.۲. فیلتر چکنده
بستر: سنگ آهک، پلاستیک یا رسانههای مصنوعی با سطح ویژه بالا.
سیستم پاشش: نازلهای چرخان یا ثابت.
زیرسازی: لایه زهکشی برای جمعآوری آب تصفیهشده.
۳.۳. راکتور MBBR
رسانههای شناور: پلیاتیلن با سطح ویژه ۵۰۰–۸۰۰ m²/m³.
مخزن: فولاد یا بتن با سیستم هوادهی.
۴. شیوه اجرا
۴.۱. مراحل اجرای سیستم لجن فعال
۱. مطالعات اولیه: آنالیز فاضلاب (BOD، TSS، دما).
۲. طراحی: تعیین حجم مخزن هوادهی، زمان ماند و بارگذاری.
۳. ساخت:
بتنریزی مخزن هوادهی و نصب دیفیوزرها.
نصب سیستم کنترل هوادهی (DO ≥ 2 mg/L).
۴. راهاندازی:تلقیح لجن فعال از یک سیستم موجود.
تنظیم دبی بازگردش لجن (معمولاً ۳۰–۵۰٪ دبی ورودی).
۵. نگهداری:مانیتورینگ مداوم DO، MLSS و SVI.
تخلیه لجن مازاد برای حفظ SRT.
۴.۲. مراحل اجرای فیلتر چکنده
۱. آمادهسازی بستر: نصب لایه زهکشی و رسانه بیولوژیکی.
۲. نصب سیستم پاشش: تنظیم فشار و الگوی پاشش.
۳. راهاندازی: رشد بیوفیلم بر روی رسانه (۲–۴ هفته).
۴. نگهداری: شستشوی دورهی بستر برای جلوگیری از گرفتگی.
۵. چالشها و راهکارها
کف کردن (Foaming):
راهکار: افزودن مواد ضدکف یا تنظیم SRT.
شناورشدن لجن (Bulking):
راهکار: افزایش اکسیژن یا افزودن مواد منعقدکننده.
بوی نامطبوع:
راهکار: استفاده از سیستمهای پوشش یا بیوفیلترهای بو.
۶. مثال کاربردی
پارامترهای طراحی برای یک سیستم لجن فعال:
دبی فاضلاب: ۱۰۰۰ m³/day.
BOD ورودی: ۳۰۰ mg/L.
حجم مخزن هوادهی: V=(Q×SRT)/X=(۱۰۰۰×۱۰)/۳۰۰۰=۳.۳ مترمکعب
نیاز اکسیژن: ۱۰۰۰×(۳۰۰−۳۰)×1.42=۳۸۳ kg O₂/day.
۷. ملاحظات زیستمحیطی
تولید بیوگاز: در سیستمهای بیهوازی، جمعآوری متان برای تولید انرژی.
مدیریت لجن: خشککردن، کمپوست یا سوزاندن با رعایت استانداردهای EPA.
تصفیه بیولوژیکی هسته اصلی سیستمهای تصفیه فاضلاب است و انتخاب روش مناسب به عواملی مانند دبی، کیفیت فاضلاب، فضای موجود و هزینههای عملیاتی بستگی دارد.