سعی بر آن است که مطالب مرجع تخصصی آب و فاضلاب شامل مسایل ، مقالات و اخبار عمران آب و فاضلاب,آب و فاضلاب و به صورت تخصصی فرآیند های تصفیه آب و فاضلاب،مهندسی آب و فاضلاب و صنعت آب و فاضلاب باشد.
دانشنامه آنلاین آب و فاضلاب
رشته های مرتبط:مهندسی عمران آب و فاضلاب،مهندسی تکنولوژی آب و فاضلاب،مهندسی آب و فاضلاب،محیط زیست،مهندسی بهداشت محیط،مهندسی آب،مهندسی شیمی و...
امیرحسین ستوده بیدختی
,.
آلودگي ناشي از مواد راديواكتيو در دريا
۱۳۹۰/۰۱/۲۴
23:58
|
آلودگي ناشي از مواد راديواكتيو در دريا
مواد پرتوزا يكي ديگر از آلاينده‌هاي محيط زيست و آبها مي‌باشند آزمايش سلاحهاي اتمي، حمل و نقل مواد راديواكتيو خطرناك و سوانح و حوادث كشتي‌هاي حامل اين مواد در درياها، حمل و نقل مواد راديواكتيو خطرناك و سوانح و حوادث كشتي‌هاي حامل اين مواد در درياها، باران راديواكتيوي اتمسفر راه‌هاي ورود اين مواد به آبها هستند اين مواد نيمه عمر طولاني داشته و اثرات آنها در دراز مدت است شناسايي و تعيين اثر اكولوژيك مواد راديو اكتيو در دريا مشكل است زيرا صدمه حاصله بر روي موجودات زنده مدتي پس از تماس با تشعشعات بروز مي‌كند و صدمات ژنتيكي زير حدكشنده تا نسل‌هاي بعدي قابل رديابي نمي‌باشد به هر حال صدمه به برخي از افراد مستعد و ايجاد اختلالات ژنتيكي از عواقب غيرقابل اجتناب هر سطح تماس يا تشعشع است چه اين منبع طبيعي باشد يا ساخته دست انسان. معلوليت و انحرافات در نوزاد ماهيان، تجمع در زنجيره‌هاي غذايي و ايجاد خطر براي سلامت بشر نمونه‌هايي از اين گونه‌اند (مینو دبيري-1379).
دفع مواد پرتوزاي جامد در دريا از سال 1964 شروع شد اما به تدريج تحت كنترل بين‌المللي درآمد و حالا ديگر انجام نمي‌گردد. در سال 1972 تحت كنوانسيون لندن كه تخليه همه مواد به دريا را كنترل مي‌كند دفع جامدات خيلي پرتوزا در دريا ممنوع شد در سال 1994 ممنوعيت گسترش يافت و ضايعات جامد سطح پايين و متوسط را هم در برگرفت.
ضايعات پرتوزاي با حد متوسط و پايين شامل موادي نظير لباس‌هاي پوششي، شيشه آلات آزمايشگاهي، لوله‌هاي آلوده، سيمان و مواد ساختماني و ... مي‌باشد و از نيروگاههاي هسته‌اي، رآكتورهاي طراحي شده صنعتي، مؤسسات تحقيقاتي و بخش‌هاي راديولوژي بيمارستان منشاء مي‌گيرد.
براي تخليه، اين مواد در مخازن فولادي سيمان شده، يا با قير يا رزين مسدود شده يا با يك وسيله تعديل فشار، متراكم مي‌گردد. اينكار تضمن كننده آن است كه مخزن به طور صحيح و بدون انفجار تحت فشار زياد آب عميق به بستر دريا مي‌رسد. بعضي حوادث منجر به ورود پرتوزا به دريا مي‌گردند برخي از اينها شامل پلوتونيم موجود در يك ماهواره با نيروي هسته‌اي است كه در سال 1964 وارد جو گرديد تصادف دو بمب‌افكن B-52 حامل سلاحهاي مربوط به ايالات متحده، گم شدن دو زير دريايي هسته‌اي آمريكا در اقيانوس اطلس در اسل‌هاي 1963 و 1968 و شش زير دريايي هسته‌اي روسي در درياهاي نروژ و كارا و آخرين آنها كومسومولتس بوده كه بعد از آتش‌سوزي و انفجار در سال 1989 غرق شد، مي‌باشد. اين حوادث در مقايسه با عواقب مصيبت بار آتش‌سوزي و انفجار رآكتور هسته‌اي چرنوبيل در آوريل سال 1968 كم اهميت هستند حادثه چرنوبيل به ريزش مواد پرتوزا در مناطق زيادي از اروپا به ويژه در مناطقي كه بارانهاي طوفاني شديد به شكل ابر هسته‌اي از آنجا گذشت منجر گرديد دريايي كه بيش از همه مورد تهديد قرار گرفت درياي بالتيك بود.
همانند خشكي، محل‌هاي دفع ضايعات پرتوزا در اقيانوس‌ها بايستي طوري انتخاب شوند كه هيچ خطري متوجه جوامع انساني نگردد اگر اين مخازن مواد زائد به طور اتفاقي از اعماق آب در تور ماهيگيران بيفتد خطري در پي نخواهد داشت البته ظرف‌هاي مواد زائد نهايتاً خورده مي‌شوند و محتوياتشان را رها مي‌سازند اگر چه ظرفي از محل مواد پرتوزاي ايالات متحده در عمق 2800 متري اقيانوس اطلس يافته شده كه بعد از 15 سال هيچ نشانه‌اي از خرابي نداشته و تصور مي‌شد هنوز300 سال لازم است تا استحكامش را از دست بدهد. عملكرد مواد پرتوزا در دريا به حالت شيمايي و ويژگي‌هاي فيزيكوشيميايي آنها بستگي دارد. علائه بر ضايعات جامد، مواد پرتوزا آب سرد كنند و ديگر ضايعات مايع هر رآكتور هسته‌اي وجود داشته و به دريا تخليه مي‌شوند كشتي‌ها در زير دريايي‌هايي كه با نيروي هسته‌اي كار مي‌كنند مقدار مواد پرتوزا رها مي‌نمايند اما اين مقادير در مقايسه با مواد تخليه‌اي نيروگاههاي برق هسته‌اي و واحدهاي باز فرآوري سوخت ناچيز است بنابراين چنين موادي در اقيانوس‌ها به طور گسترده‌اي منتشر شده‌اند و مانند مواد ناشي از تخليه تأسيسات خشكي محدود به يك منطقه نمي‌باشند. در عمل، انتشار مواد از نيروگاههاي هسته‌اي در سالهاي اخير كاهش زيادي داشته است به عنوان مثال نشر روي 65 از برادول در سال 1992 ، TBq 0012/0 بود كه كمتر از 1 درصد مقدار قبلي‌اش مي‌باشد مهمترين مواد تخليه‌اي به دليل نيمه عمر زيادشان سزيم 137 و 134 ، روتنيم106 ، استرانسيم90 و امريسيم 241 مي‌باشند و حداكثر حد مجاز تخليه‌اي براي اينها و چند عنصر پرتوزاي ديگر به طور مجزا تعيين شده است در سالهاي اخير درباره قرار گرفتن انسان در معرض نشر كننده‌هاي نگراني‌هايي به وجود آمده و در حال حاضر تخليه اين مواد تا سطح خيلي كمي كاهش يافته است. (آربي كلارك-1923).
ورود مواد راديواكتيو به دريا در اثر فعاليتهاي انسان در مراحل آخر جنگ جهاني دوم با انفجار اولين سلاحهاي هسته‌اي شروع شد و با آزمايش تسليحات هسته‌اي تا سال 1963 كه قرارداد منع آزمايش بين ايالات متحده آمريكا، شوروي سابق و بريتانيا منعقد گرديد ادامه يافت از آن زمان تا سال 1974 آزمايشات جوي در اقيانوس آرام توسط فرانسه در مجمع‌الجزاير تو آموتوو جمهوري خلق چين انجام شد كه چيني‌ها سهم نسبتاً كمي داشتند از آن زمان توافق شد كه همه آزمايشات در زير زمين و بدون هيچ تخليه‌اي به اتمسفر انجام شود. اين سلاحهاي هسته‌اي حاوي اورانيوم و پلوتونيوم بودند و وقتي كه در زير آب يا نزديك به زمين منفجر شدند بيش از 200 محصول شكاف و ايزوتوپ مختلف توليد يا نزديك به زمين منفجر شدند بيش از 200 محصول شكاف و ايزوتوپ مختلف توليد كردند آنها با غبار ريز به اتمسفر برده مي‌شوند در آنجا قبل از اينكه دوباره به صورت ريزش روي زمين ته‌نشين شوند چند بار كره زمين را دور زده‌اند به دليل حالت كروي چرخش زمين بيشتر ريزش‌ها در عرض‌هاي جغرافيايي و با بالاترين مقادير در نيمكره شمالي واقع مي‌شود كه بيشتر انفجارات در آن اتفاق مي‌افتد. ابتدا بيشترين مقدار در آبهاي سطحي ظاهر مي‌شود.
تأثير زيست محيطي مواد پرتوزا:
مواد پرتوزا يكي ديگر از آلاينده‌هاي محيط زيست و آبها مي‌باشند آزمايش سلاحهاي اتمي، حمل و نقل مواد راديواكتيو خطرناك و سوانح و حوادث كشتي‌هاي حامل اين مواد در درياها، حمل و نقل مواد راديواكتيو خطرناك و سوانح و حوادث كشتي‌هاي حامل اين مواد در درياها، باران راديواكتيوي اتمسفر راه‌هاي ورود اين مواد به آبها هستند اين مواد نيمه عمر طولاني داشته و اثرات آنها در دراز مدت است شناسايي و تعيين اثر اكولوژيك مواد راديو اكتيو در دريا مشكل است زيرا صدمه حاصله بر روي موجودات زنده مدتي پس از تماس با تشعشعات بروز مي‌كند و صدمات ژنتيكي زير حدكشنده تا نسل‌هاي بعدي قابل رديابي نمي‌باشد به هر حال صدمه به برخي از افراد مستعد و ايجاد اختلالات ژنتيكي از عواقب غيرقابل اجتناب هر سطح تماس يا تشعشع است چه اين منبع طبيعي باشد يا ساخته دست انسان. معلوليت و انحرافات در نوزاد ماهيان، تجمع در زنجيره‌هاي غذايي و ايجاد خطر براي سلامت بشر نمونه‌هايي از اين گونه‌اند (مینو دبيري-1379).
دفع مواد پرتوزاي جامد در دريا از سال 1964 شروع شد اما به تدريج تحت كنترل بين‌المللي درآمد و حالا ديگر انجام نمي‌گردد. در سال 1972 تحت كنوانسيون لندن كه تخليه همه مواد به دريا را كنترل مي‌كند دفع جامدات خيلي پرتوزا در دريا ممنوع شد در سال 1994 ممنوعيت گسترش يافت و ضايعات جامد سطح پايين و متوسط را هم در برگرفت.
ضايعات پرتوزاي با حد متوسط و پايين شامل موادي نظير لباس‌هاي پوششي، شيشه آلات آزمايشگاهي، لوله‌هاي آلوده، سيمان و مواد ساختماني و ... مي‌باشد و از نيروگاههاي هسته‌اي، رآكتورهاي طراحي شده صنعتي، مؤسسات تحقيقاتي و بخش‌هاي راديولوژي بيمارستان منشاء مي‌گيرد.
براي تخليه، اين مواد در مخازن فولادي سيمان شده، يا با قير يا رزين مسدود شده يا با يك وسيله تعديل فشار، متراكم مي‌گردد. اينكار تضمن كننده آن است كه مخزن به طور صحيح و بدون انفجار تحت فشار زياد آب عميق به بستر دريا مي‌رسد. بعضي حوادث منجر به ورود پرتوزا به دريا مي‌گردند برخي از اينها شامل پلوتونيم موجود در يك ماهواره با نيروي هسته‌اي است كه در سال 1964 وارد جو گرديد تصادف دو بمب‌افكن B-52 حامل سلاحهاي مربوط به ايالات متحده، گم شدن دو زير دريايي هسته‌اي آمريكا در اقيانوس اطلس در اسل‌هاي 1963 و 1968 و شش زير دريايي هسته‌اي روسي در درياهاي نروژ و كارا و آخرين آنها كومسومولتس بوده كه بعد از آتش‌سوزي و انفجار در سال 1989 غرق شد، مي‌باشد. اين حوادث در مقايسه با عواقب مصيبت بار آتش‌سوزي و انفجار رآكتور هسته‌اي چرنوبيل در آوريل سال 1968 كم اهميت هستند حادثه چرنوبيل به ريزش مواد پرتوزا در مناطق زيادي از اروپا به ويژه در مناطقي كه بارانهاي طوفاني شديد به شكل ابر هسته‌اي از آنجا گذشت منجر گرديد دريايي كه بيش از همه مورد تهديد قرار گرفت درياي بالتيك بود.
همانند خشكي، محل‌هاي دفع ضايعات پرتوزا در اقيانوس‌ها بايستي طوري انتخاب شوند كه هيچ خطري متوجه جوامع انساني نگردد اگر اين مخازن مواد زائد به طور اتفاقي از اعماق آب در تور ماهيگيران بيفتد خطري در پي نخواهد داشت البته ظرف‌هاي مواد زائد نهايتاً خورده مي‌شوند و محتوياتشان را رها مي‌سازند اگر چه ظرفي از محل مواد پرتوزاي ايالات متحده در عمق 2800 متري اقيانوس اطلس يافته شده كه بعد از 15 سال هيچ نشانه‌اي از خرابي نداشته و تصور مي‌شد هنوز300 سال لازم است تا استحكامش را از دست بدهد. عملكرد مواد پرتوزا در دريا به حالت شيمايي و ويژگي‌هاي فيزيكوشيميايي آنها بستگي دارد. علائه بر ضايعات جامد، مواد پرتوزا آب سرد كنند و ديگر ضايعات مايع هر رآكتور هسته‌اي وجود داشته و به دريا تخليه مي‌شوند كشتي‌ها در زير دريايي‌هايي كه با نيروي هسته‌اي كار مي‌كنند مقدار مواد پرتوزا رها مي‌نمايند اما اين مقادير در مقايسه با مواد تخليه‌اي نيروگاههاي برق هسته‌اي و واحدهاي باز فرآوري سوخت ناچيز است بنابراين چنين موادي در اقيانوس‌ها به طور گسترده‌اي منتشر شده‌اند و مانند مواد ناشي از تخليه تأسيسات خشكي محدود به يك منطقه نمي‌باشند. در عمل، انتشار مواد از نيروگاههاي هسته‌اي در سالهاي اخير كاهش زيادي داشته است به عنوان مثال نشر روي 65 از برادول در سال 1992 ، TBq 0012/0 بود كه كمتر از 1 درصد مقدار قبلي‌اش مي‌باشد مهمترين مواد تخليه‌اي به دليل نيمه عمر زيادشان سزيم 137 و 134 ، روتنيم106 ، استرانسيم90 و امريسيم 241 مي‌باشند و حداكثر حد مجاز تخليه‌اي براي اينها و چند عنصر پرتوزاي ديگر به طور مجزا تعيين شده است در سالهاي اخير درباره قرار گرفتن انسان در معرض نشر كننده‌هاي نگراني‌هايي به وجود آمده و در حال حاضر تخليه اين مواد تا سطح خيلي كمي كاهش يافته است. (آربي كلارك-1923).
ورود مواد راديواكتيو به دريا در اثر فعاليتهاي انسان در مراحل آخر جنگ جهاني دوم با انفجار اولين سلاحهاي هسته‌اي شروع شد و با آزمايش تسليحات هسته‌اي تا سال 1963 كه قرارداد منع آزمايش بين ايالات متحده آمريكا، شوروي سابق و بريتانيا منعقد گرديد ادامه يافت از آن زمان تا سال 1974 آزمايشات جوي در اقيانوس آرام توسط فرانسه در مجمع‌الجزاير تو آموتوو جمهوري خلق چين انجام شد كه چيني‌ها سهم نسبتاً كمي داشتند از آن زمان توافق شد كه همه آزمايشات در زير زمين و بدون هيچ تخليه‌اي به اتمسفر انجام شود. اين سلاحهاي هسته‌اي حاوي اورانيوم و پلوتونيوم بودند و وقتي كه در زير آب يا نزديك به زمين منفجر شدند بيش از 200 محصول شكاف و ايزوتوپ مختلف توليد يا نزديك به زمين منفجر شدند بيش از 200 محصول شكاف و ايزوتوپ مختلف توليد كردند آنها با غبار ريز به اتمسفر برده مي‌شوند در آنجا قبل از اينكه دوباره به صورت ريزش روي زمين ته‌نشين شوند چند بار كره زمين را دور زده‌اند به دليل حالت كروي چرخش زمين بيشتر ريزش‌ها در عرض‌هاي جغرافيايي و با بالاترين مقادير در نيمكره شمالي واقع مي‌شود كه بيشتر انفجارات در آن اتفاق مي‌افتد. ابتدا بيشترين مقدار در آبهاي سطحي ظاهر مي‌شود.
تأثير زيست محيطي مواد پرتوزا:
تشخيص و اندازه گيري صدمه وارد شده به موجودات زنده آبزي تا حدي دشوار است و اين به2 دليل است اولاً اينكه دسترسي به همه جانداران آبزي امكان‌پذير نيست و ثانياً صدمه وارد شده به موجودات زنده ممكن است پس از مدتي بعد از قرارگيري در معرض تابش آشكار شود و صدمه ژنتيكي غير كشنده نيز تا نسل بعد معلوم نمي‌گردد. هسته‌هاي پرتوزا از نظر شيميايي همانند هسته‌هاي غير پرتوزاي خود، ايزوتوپهاي طبيعي عمل مي‌نمايند اما اگر ماده تجمع يافته پرتوزا باشد امكان تجمع زيستي و بزرگنمايي زيستي در زنجيره‌هاي غذايي اهميت بيشتري مي‌يابد. جلبك‌ها قادر به جذب غلظت بالايي از مواد از آب اطراف خود هستند. جلبك پورفيرا porphyra جلبكي است كه در بعضي از بخش‌هاي انگليس تحت تأثير مقادير زياد ريزش دريايي مواد پرتوزا از واحد بازفرآوري قرار مي‌گيرد بنابراين اين جلبك نشانگر خوبي براي تعيين مقدار ريزش مواد پرتوزا است. سخت پوستان پلانكتوني مواد پرتوزا را از طريق غذا به بدن خود وارد نموده اما متراكم نمي‌نمايند و بخش عمده‌اي از مواد جذب شده از طريق غذا به بدن خود وارد نموده اما متراكم نمي‌نمايند و بخش عمده‌اي از مواد جذب شده از طريق مدفوع و يا فرآيند پوست اندازي از بدن آنها خارج مي‌شود. خرچنگ‌ها نيز كه از كرم پرتار علامت گذاري شده با پلوتونيم تغذيه مي‌كنند مقادير زيادي از راديوايزوتوپ را دارند. اين مواد در غده گوارشي خرچنگ و چسبيده به ديواره روده ماهي پليس بوده ولي در ديگر اعضا انباشته نمي‌شود. به طور كلي به دليل جذب سطحي هسته‌هاي پرتوزا روي ذراتي كه در بستر دريا جمع مي‌شوند ماهيان بستر زي احتمالاً بيشتر از ماهيان پلاژيك در معرض مواد پرتوزا هستند اين اثرات بيشتر شامل اختلالات فيزيولوژيكي و متابوليسمي و نيز اختلالات ژنتيكي است كه اين موضوع در ازدياد تلفات تخم‌ها يا لاروها بروز مي‌نمايد اما با وجود ميزان زياد مرگ و مير طبيعي تشخيص اين موضوع بسيار سخت است. انسان نيز به دو طريق در معرض مواد پرتوزاي موجود در دريا قرار مي‌گيرند يكي از طريق خوردن غذاهاي دريايي كه اين مواد در آنها متراكم شده‌اند و ديگري از طريق خارجي در معرض رسوبات سواحل قرار گرفتن، مي‌باشد(آربي كلارك-1923)
سامانه آب شیرین کن شهر قرچک - سه شنبه ششم اردیبهشت 1390
جريان آبهاي زير زميني و تغذيه آنها - دوشنبه پنجم اردیبهشت 1390
نقش دیاتومیت ها در تصفیه - دوشنبه پنجم اردیبهشت 1390
آلودگی آب,نحوه و عوامل آن - دوشنبه پنجم اردیبهشت 1390
درباره پديده چكش آبي (ضربه قوچ) - دوشنبه پنجم اردیبهشت 1390
همه چیز در مورد پمپ و پمپاژ - یکشنبه چهارم اردیبهشت 1390
قارچ های آب و فاضلاب و روشهای تشخیص آن ها - یکشنبه چهارم اردیبهشت 1390
مزایا و معایب کلر در آب آشامیدنی - یکشنبه چهارم اردیبهشت 1390
حداقل ها و حداکثر ها در لوله کشی سایت های صنعتی - یکشنبه چهارم اردیبهشت 1390
استحصال آب آشامیدنی از آب دریا با نانوسیالات - یکشنبه چهارم اردیبهشت 1390
استفاده از نانو فیلتر جهت تصفیه باقیمانده آفت کشها در آب - یکشنبه چهارم اردیبهشت 1390
تری هالومتانها و کنترل آن ها - یکشنبه چهارم اردیبهشت 1390
نکات ایمنی در هنگام استفاده از فور یا oven - یکشنبه چهارم اردیبهشت 1390
بررسی اکولوژیکی کشند های سرخ دریایی(پدیده جلبکی) - یکشنبه چهارم اردیبهشت 1390
روش تعیین درصد کلر فعال در محلول سدیم هیپوکلریت (آب ژاول) - یکشنبه چهارم اردیبهشت 1390
جدا سازی جذب سطحی - یکشنبه چهارم اردیبهشت 1390
ویژگی ها و مشخصات اصلی فرایند نانو فیلتراسیون - یکشنبه چهارم اردیبهشت 1390
مسمویت نیتراتی - یکشنبه چهارم اردیبهشت 1390
سختی آب و اثرات آن - یکشنبه چهارم اردیبهشت 1390
کیفیت آب آشامیدنی و تاثیر آن در میزان موفقیت واکسن های آشامیدنی طیور - یکشنبه چهارم اردیبهشت 1390
نگاهی اجمالی و خلاصه به کار کرد راکتور و همچنین تصفیه آب نیروگاه مشهد - یکشنبه چهارم اردیبهشت 1390
منابع آلاينده هاي آب - یکشنبه چهارم اردیبهشت 1390
کیفیت آب های ایران - یکشنبه چهارم اردیبهشت 1390
آشنایی با سپتیک و چربی گیر - شنبه سوم اردیبهشت 1390
روش رنگ آمیزی اسپور(هاگ) باکتری - شنبه سوم اردیبهشت 1390
رنگ آمیزی زیل نلسون - شنبه سوم اردیبهشت 1390
كاليبراسيون انكوباتور - شنبه سوم اردیبهشت 1390
شیمی آب - شنبه سوم اردیبهشت 1390
باکتری های موجود در آب - شنبه سوم اردیبهشت 1390
پمپ هاي پيچي - شنبه سوم اردیبهشت 1390
جريان سيالات در لوله ها (Fluid Flow in Pipes) - شنبه سوم اردیبهشت 1390
روش تعيين سولفات اب با کلريد باريم - شنبه سوم اردیبهشت 1390
روشهای طبیعی تصفیه فاضلاب (سیستمهای تالابی) - جمعه دوم اردیبهشت 1390
مديريت زباله هاي شهري - جمعه دوم اردیبهشت 1390
آمیبیازیس(انتاموبا هیستولیتیكا) - جمعه دوم اردیبهشت 1390
آمیب (ِ Amoeba ) - جمعه دوم اردیبهشت 1390
فتوکاتالیست های نانو مقیاس دی‌اکسید تیتانیوم - جمعه دوم اردیبهشت 1390
اکسید آهن نانو ساختار جاذب - جمعه دوم اردیبهشت 1390
فیلتر آلومینای نانولیفی - جمعه دوم اردیبهشت 1390
اهمیت آب وبهداشت آن - جمعه دوم اردیبهشت 1390
تصفیه آب با استفاده از نانوسیلور (Nano Silver ) - جمعه دوم اردیبهشت 1390
سیمانه کردن چاه ها - جمعه دوم اردیبهشت 1390
آلودگي محيط زيست با نفت - جمعه دوم اردیبهشت 1390
سیالات فوق بحرانی - جمعه دوم اردیبهشت 1390
لوله گذاری چاه ها - جمعه دوم اردیبهشت 1390
تخریب فلزات و پوشش های مقاوم در برابر خوردگی - جمعه دوم اردیبهشت 1390
عوامل موثر در خوردگي فلزات، اثر پلاريزه شدن الكترودها، چگونگي حفاظت فلزات از خوردگي شيميايي و خوردگي - جمعه دوم اردیبهشت 1390
سيستم های تصفيه آب استخرها - جمعه دوم اردیبهشت 1390
آب بند (واتر استاپ) - پنجشنبه یکم اردیبهشت 1390
تقسيم بندي آب هاي آشاميدني - پنجشنبه یکم اردیبهشت 1390
با گاز ازن بیشتر آشنا شویم - چهارشنبه بیست و دوم دی 1389
تست حلالیت - چهارشنبه بیست و دوم دی 1389
اسپکتروسکوپی مادون قرمز Infra red ) IR ) - چهارشنبه بیست و دوم دی 1389
تست های شناسایی فنول ها - چهارشنبه بیست و دوم دی 1389
تست های شناسایی آمينها - چهارشنبه بیست و دوم دی 1389
گاز کروماتوگرافی ( GC ) - چهارشنبه بیست و دوم دی 1389
ويسكوزيته ( لزجت ) - چهارشنبه بیست و دوم دی 1389